ในช่วงฤดูกาลรับปริญญานี้ ฉันได้ทำหน้าที่เป็นวิทยากรรับปริญญาที่โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายและประถมศึกษาบางแห่ง ครูใหญ่ ผู้บริหาร ครูและนักเรียนที่โรงเรียนเหล่านี้คาดหวังว่าฉันจะให้เงินพวกเขาบ้าง พวกเขาอยู่ที่นั่นโดยไม่สนใจความคิดแต่สนใจเรื่องเงิน ฉันบอกพวกเขาว่าฉันตอบรับคำเชิญเพราะพวกเขาเป็นโอกาสให้ฉันสอนวิธีจับปลาแทนที่จะให้ปลาพวกเขา เมื่อเรียนรู้วิธีตกปลาพวกเขาจะไม่เป็นคนขี้โกงตามคนให้เงินไปผิดที่เพราะต้องการเงิน พวกเขาจะไม่พูดว่า “wlee morhn ga” ซึ่งแปลว่า “เงินเป็นผู้ชาย” ในภาษา Bassa ปรากฎว่าบัณฑิตหลายคนพูดภาษาเบส
ท่ามกลางความยากจน
ที่มีมาอย่างยาวนานและแพร่หลายในไลบีเรีย สิ่งสำคัญที่สุดคือการสอนผู้คนให้รู้จักวิธีจับปลา เพราะการทำเช่นนั้นคือการวางคนให้อยู่ในสถานะที่จะเรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาสังคม ในการแสดงให้พวกเขาเห็นวิธีการตกปลา วิธีแก้ปัญหา พวกเขาจะใช้ความคิดในการหาเงิน แต่พวกเขาสนใจที่จะรับเงินทันที ในขณะที่ผู้มีอำนาจยังคงยึดมั่นในแนวทาง “wlee morhn ga” ปัญหาความยากจนยังคงไม่ได้รับการแก้ไข ผู้มีอำนาจที่มองตามแนวทางแบบอเมริกันที่เห็นเงินเป็นทรัพยากรที่สำคัญที่สุดมากกว่าทรัพยากรมนุษย์ ดังนั้นพวกเขาจึงยังคงขับเคลื่อนด้วยเงิน ในขณะที่ความยากจนยังคงดำเนินต่อไป
ไม่มีโรงเรียนแห่งเดียวที่ฉันพูดขอบคุณฉันสำหรับสิ่งที่ฉันพูด พวกเขาไม่ได้ขอบคุณฉันเพราะพวกเขาคาดหวังว่าฉันจะให้เงินพวกเขาทันที พวกเขาคาดหวังว่าฉันจะให้ปลา แต่ฉันแสดงวิธีตกปลาให้พวกเขาแทน โรงเรียนเหล่านี้ยังคงเผชิญกับปัญหาใหญ่หลวง เช่น พื้นฐานการศึกษา ประเภทของผู้บริหารและครู และประเภทของนักเรียนที่มีปัญหาทางศีลธรรมและการเงิน แต่พวกเขายังคงต้องการเงินมากกว่าวิธีแก้ปัญหา ช่างน่าเสียดาย! นี่คือความยุ่งเหยิงที่ไลบีเรียยังคงอยู่ ไลบีเรียจะย้ายจากความยุ่งเหยิงไปสู่สิ่งที่ดีที่สุดได้อย่างไร ผู้เฒ่าผู้แก่ของเราที่ได้รับการศึกษา แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เรียนในโรงเรียนอย่างเป็นทางการ มีคำตอบ: หากต้องการเปลี่ยนจากระเบียบเป็นดีที่สุด คุณต้องรู้จักวัฒนธรรมของคุณ เพื่อย้ายจาก Mess เป็น Best
ผู้มีอำนาจไม่สนใจในภูมิปัญญาของผู้เฒ่าของเรา ในขณะที่พวกเขายังคงหาเงินต่อไป อย่างที่กล่าวกันทั่วไปว่าผู้มีอำนาจนั้นมองหาอาหารมากกว่าความคิด การค้นหาที่น่าเศร้าและผิดที่ทำให้ไลบีเรียต้องเผชิญความยากจนที่ยืดเยื้อและแพร่หลายนี้ ความยากจนนี้เป็นปัญหาหลักในไลบีเรียเพราะนำไปสู่ความรุนแรง ซึ่งบางครั้งเกิดขึ้นในรูปแบบของการรัฐประหารและสงครามกลางเมือง
การรัฐประหารปี 1981
ในไลบีเรียคร่าชีวิตผู้คนไปอย่างน้อย 200 คนและบาดเจ็บหลายพันคน สงครามกลางเมืองระหว่างปี 2532 ถึง 2546 ในไลบีเรียคร่าชีวิตผู้คนอย่างน้อย 300,000 คน บาดเจ็บอีกจำนวนมาก ทำลายโครงสร้างพื้นฐานมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ และทำให้เศรษฐกิจของไลบีเรียยังไม่ฟื้นตัวในระดับก่อนสงคราม จากประสบการณ์ของพวกเขากับการรัฐประหารและสงครามกลางเมืองในไลบีเรีย ชาวไลบีเรียสรุปว่าพวกเขาชอบสันติภาพมากกว่าสงคราม ดังที่ได้ยินในบทสวดของพวกเขา: เราต้องการสันติภาพ! ไม่มีสงครามอีกต่อไป!.
สันติภาพจะเกิดขึ้นได้อย่างไรในเมื่อผู้มีอำนาจยังคงคิดผิดๆ ว่า สันติภาพคือการไม่มีสงคราม? สันติภาพคือการมีอยู่ของความยุติธรรม!! ผ่านการสานต่อกิจกรรมปลุกจิตสำนึกของคนที่รักไลบีเรียในรูปแบบที่ให้ประชาชนทำงานร่วมกันโดยไม่ใช้ความรุนแรงภายใต้หลักนิติธรรมเพื่อเปลี่ยนระบบการเลือกตั้งที่ไม่เป็นธรรมให้เป็นระบบการเลือกตั้งที่ยุติธรรมซึ่งบุคคลที่มีประวัติดีจะได้รับ ได้รับการเลือกตั้ง เมื่อบุคคลผู้มีประวัติดีได้รับเลือก พวกเขาจะทำหน้าที่นำความยุติธรรม ซึ่งเป็นองค์ประกอบเดียวที่ยั่งยืนสำหรับสันติภาพและความก้าวหน้าในไลบีเรีย
credit : shackerblog.com
coachfactoryoutlete.net
fairtidecharters.com
protectionshoppe.com
coachfactoryoutletbbx.net
nofarclub.com
brushandpalette.net
discountguccihandbag.com
coachofactoryutletdtt.net
adnanpolatistifa.com
auctionmoola.com
lowfareonline.net
museumtientalay.com
